door Pauwbase » zo 29 maart 2009, 20:29
Verslag van Ede:
zaterdag 28 maart 2009: Ede 1 verliest met 4½ - 3½ van Bennekom.
Het is een lange tijd geleden dat het eerste team van de Edese schaakvereniging de
degens kruisten met Bennekom 1: een historische ontmoeting die in het voordeel
van Bennekom uitgevallen is.
Willem Slagter viel de moeilijke taak te beurt om op het eerste bord te moeten
opnemen met Hotze Tette Hofstra. Hofstra verkoos het Hongaars een bescheiden
opzet, maar ook Willem stelde zich defensief op en daar wist Hotze goed gebruik
van te maken. Langzaam kropen de zwarte stukken naar de witte koningsvleugel.
Willem ruilde een paard af, maar daardoor kwam de h-lijn open voor de zwarte
dame en torens. Even leek het er nog op dat een verdedigingslijn kon betrekken,
maar Hotze had overal een antwoord op. Een zwarte loper verscheen op g3 en toen
was het snel gedaan met de koopman (0-1).
Aan bord twee wist Ronald Klaassen met zwart zich beter de handhaven tegenover
M.van Lelieveld (½-½)
Het werd een Koningsindier, de Saemisch variant, die meestal een scherpe witte
aanval op de zwarte koningsstelling te zien geeft, maar de witte aanval kwam maar
niet van de grond. Ronald brak de c lijn en vervolgens de a lijn open, en dat gaf
goed tegenspel. Een loper en een toren werden geruild. Wit stond met een goede
zwarte loper tegen Ronald’s slechte misschien een tikje beter, maar het zou een
hele toer worden op dit minieme voordeel om te zetten in winst.Remise dus.
Aan het derde bord schoof Cor van Ingen een rustige Caro Cann afruil variant
tegen J.T.M Wouters. Positiespel over en weer: beide spelers lieten geen zwakke
plekken vallen in hun stelling. Na drie uur spelen werd tot remise besloten.(½-½)
Veel spannender was het aan bord vier waar Sjoerd Meijer het met zwart tegen
W. de Haas een Franse Tarrasch doorschuifvariant speelden. Zwart zette het
witte centrum onder druk, veroverde een pion maar wel ten koste van zijn ont-
wikkeling. Wit beschikte over allerlei tactische mogelijkheden. Aan beide zijden
moesten de verschillende mogelijke combinaties worden doorgerekend. Verrassend
was een dameoffer van wit, dat geen dame offer bleek te zijn omdat hij snel de
zwarte dame kon terugwinnen. Het leverde de witspeler een betere stelling op met
goede perspectieven voor een overwinning na de tijdcontrole na veertig zetten
spelen. Toen was het al duidelijk dat Bennekom de zege niet meer kon ontgaan. Met
een pion achter en een lelijke dubbelpion moest Sjoerd wel op het remiseaanbod
van zijn tegenstander ingaan (½ -½.)
Aan bord vijf kon Bas West met wit zijn “Tromp†spelen en kwam direct goed te
staan.Na een afruil kwam er een zwakke zwarte pion op e4, die een gretige hap
bleek te zijn voor de aanvallende witte stukken. Bas dame kwam dreigend naar
buiten op zoek naar de zwarte koning, die op de zwarte damevleugel een veilig
heenkomen zocht. In een te gulzige bui vergreep Bas dame zich echter aan de
zwarte g-pion, waardoor de zwarte toren een prachtige open g-lijn kreeg. Een
loperoffer ruimde de laatste verdedigers van de witte koning op en de zwarte
dame en zwarte torens hadden vrij spel. Toen tot overmaat van ramp ook de witte
toren op a1 viel, kon Bas opgeven. (0-1)
Aan bord zes ging het helemaal verkeerd. John Zandvliet gaf al in de opening een
loper weg: een moment van schaakblindheid dat EVS duur zou komen te staan. (0-1)
De langste partij schoven Willem de Wilde met wit en W. Thieme met zwart aan
bord zeven. Willem had een solide stelling, die zijn tegenstander vergeefs pro-
beerde te bestormen. Het koste hem veel tijd en tenslotte ook nog een pion.
Belangrijker was dat na stukkenruil de witte loper van Willem veel gevaarlijker
was dan het paard van zijn tegenstander. Tegen de prijs van twee pionnen kon
Willem met dame, loper en toren een gevaarlijke aanval openen tegenover de
zwarte koning. Willem had de zwarte koning in een houdgreep waaruit Thieme zich
alleen via afruil van de dames en verlies van twee pionnen kon bevrijden. Zijn
koning bleef echter afgesneden door de witte toren en toen er tenslotte drie
witte vrij pionnen op de zesdelijn waren verschenen schikte de zwartspeler zich
in zijn lot.(1-0)
Verrassend was de partij van Hans Renken tegen T. Bunt. Aanvankelijk kwam Hans
goed uit de opening weg, met actief spel op de damevleugel. Pas toen de witspeler
zijn koningspionnen begon te mobiliseren voor een bestorming van de zwarte
koningsvleugel begon het er dreigend uit te zien voor zwart. Tot overmaat van
ramp kwam Hans ook nog in hevige tijdnood: Hij had nog halve minuut op zijn klok
op zijn veertigste zet deed en achtte de partij al verloren toen zijn tegenstander
zich op een volkomen foutieve afwikkeling inliet met verlies van een toren tot
gevolg. Het kan verkeren! (1-0)
Met 4½ tegen 3½ een verdiende overwinning van Bennekom.
Bennekom (1935) - ESV (1797) 4½ - 3½
H.T.J Hofstra (2180) - Willem Slagter (1827) 1 - 0
M.S. van Lelieveld (1913) - Ronald Klaassen (1756) ½ - ½
J.T.M Wouters (1915) - Cor van Ingen (1879) ½ - ½
W. de Haas (1813) - Sjoerd Meijer (1842) ½ - ½
E.C.A. de Beule (1907) - Bas West (1790) 1 - 0
M.R. Pauw (1925) - John Zandvliet (1800) 1 - 0
W.J. Thieme (1913) - Willem de Wilde (1727) 0 - 1
T. Bunt (1914) - Hans Renken (1758) 0 - 1