The day after: Het is even wennen om niet meer om 10:43 uur plaats te hoeven nemen in de trein naar Den Helder. Alleen al die ervaringen die je meemaakt in de trein zijn teveel om te beschrijven.
Laat ik mij beperken tot een terugblik op de twee laatste ronden. Ronde 8 was natuurlijk de ronde waar ene heer Kasparov zijn opwachting maakte in de Moriaan. Tegenvallend was wel dat hij niet in de VIP-room kwam kijken
Maar het zij hem vergeven. Ik heb inmiddels wel zijn twee laatste boeken uit de serie die ik verzamel, met handtekening. Eens kijken wat die over 10 jaar doen op Marktplaats.
In de 8e ronde speelde ik tegen de sympathieke Engelsman Paul Taylor. Daar had ik twee jaar geleden al met moeite remise tegen gespeeld. In de huidige partij bereikte ik met zwart niets, zodat we beiden al redelijk snel tevreden waren met remise.
Dat betekende dat ik bij het ingaan van de laatste ronde met BertJan Kraal op de gedeelde eerste plaats stond, een tegenstander waar ik van had gewonnen.
Ondanks het feit dat ik op voorhand niet had gerekend op de groepsoverwinning, besloot ik aan de start van de 9e ronde dat ik er nu wel voor zou gaan. In de 9e ronde speelde ik tegen de sympathieke Duitser Heinz Molsner, een speler met wisselende prestaties. Iets zei me dat ik die partij (met wit) ging winnen.
Na de opening liet hij zich in de verdediging drukken. Mijn eerste 14 zetten (dubbelfianchetto) kwamen in hoog tempo op het bord. Daarna ontspon zich een kat en muis spel. Stap voor stap ontwikkelde ik mijn stelling maar hij wist steeds een goede verdediging te vinden.
Op een bepaald moment bood hij remise aan. Dat klinkt in het Duits best grappig. Natuurlijk speelde ik door, maar ik kreeg de indruk dat hij op dat moment ging proberen alles af te ruilen. Dat kon ik gelukkig voorkomen en kon uiteindelijk een trucje voorbereiden waarbij ik door een loperoffer met mijn paard gelijktijdig zijn koning en dame kon "vorken". Helaas zag hij dat, dus dan maar op pionnenjacht. Dat leverde vrij simpel een pion op. Het eerder genomde trucje was nog steeds mogelijk en tot mijn plezier trapte hij er uiteindelijk toch in. Ik ben niet zo goed thuis in Duitse krachttermen maar zijn blik zei genoeg.
Na nog even te hebben tegengestribbeld gaf hij op en kon ik de felicitaties in ontvangst nemen, maar ook 3 fraaie schaakboeken met een straatwaarde van 80 euries.
Terugkijkend ben ik een tevreden mens. Over 9 ronden kun je soms berusten in een remise. Het belangrijkste vind ik dat ik geen enkele partij heb verloren.
We gaan de ratinglijst van februari maar eens extra in de gaten houden.
door webmaster » zo 26 jan 2014, 22:56 
