Na enige nadenken begon ik met de beste zetten volgens Rybka: 41.Dh8+! Tg7 42.Tc8 h4.
En nu had ik de partij direct kunnen beslissen met 43.Tg1! Het idee is dat zwart nu geen tijd heeft voor de blokkadezet 43..Pg3 omdat h6 dan ongedekt is.
Ik speelde echter eerst 43.Tf8+? en pas na 43..Kg6 44.Tg1 (niet 44.Txf5? wat na afloop door diverse mensen gesuggereerd werd, want dan heeft zwart ijskoud 44...Txd4!) 44... Pg3 (h6 staat nu wel gedekt). Zwart heeft nu wel een verdediging en hoewel wit nog steeds iets beter staat is het moment voorbij.
De koning liep door wat schaaks naar voren, ik offerde nog een kwaliteit, maar had niet genoeg stukken en tijd meer om te winnen. In de slotfase, na 6 uur spelen, won ik met een schaakje nog een toren en ineens stond ik weer gewonnen. Er kwam direct een remiseaanbod, maar dat mocht ik niet aannemen ondanks dat ik nog maar 35 seconden op de klok had. Wim had inmiddels verloren, dus het stond 3-4. De tijd was uiteraard te kort om nog iets te kunnen, en 10 zetten later moest ik opgeven toen g-pion van zwart op promoveren stond. Op dat moment was ook zwart aan zijn laatste minuut bezig.
Kortom, twee keer remise moeten weigeren, diverse keren gewonnen gestaan en toch met een nul vanuit Arnhem terug naar huis. Maar net als afgelopen maandag tegen Teunis was het een buitengewoon fascinerende partij, eigenlijk alles wat het schaken zo mooi maakt. Ja, je kan ook 5 uur droog schuiven en op 1 tempo een eindspel met nog slechts een paar pionnen op het bord uittikken. Zaaaaaaaaaaaaaaaaai!
