BSV 4 - Ede 3

[kreeft58]

Het had even goed andersom kunnen zijn. Dat was de conclusie na afloop van de vierde competitiewedstrijd van het vierde team. Met name de partij op het eerste bord die in het voordeel van Ede uitviel, had de overwinning ook in het BSV-kamp kunnen brengen. Voordat deze partij beslist werd, was al op vier borden de strijd gestreden.

Bij Joop de Bruin duurde het allemaal niet zo vreselijk lang. Er werd al snel flink afgeruild en beide heren zagen geen mogelijkheden meer om er nog iets van te maken. Remise derhalve. Ook bij Hans Gillet kwam die uitslag op het wedstrijdformulier, zij het dat die partij toch iets meer strijd liet zien. Een poging van zwart om een vrijpion te creëren leverde de Ede-speler toch onvoldoende op. De vrijpion kon geblokkeerd worden en een mank zwart paard had geen enkel goed veld. Klaus Bodlaender kon ondanks de witte stukken geen vuist maken tegen zijn Edese trainingsgenoot. Hij moest zelfs een pion inleveren en zag vervolgens zijn pogingen er één terug te winnen stranden. In een wat betere positie besloot zwart toch remise aan te bieden en Klaus aanvaardde dat dankbaar.

Sake van der Schaaf zorgde voor veel vuur op het bord. Een ver opgerukte pion bood een mooi aanknopingspunt voor aanval op de witte stelling. Een paardvork, een instaand stuk en een bedreigde toren werden wit uiteindelijk te veel. Via een ondekbaar mat zette Sake BSV op voorsprong.

Dan de meest cruciale partij van de avond. Gerhard Bakkker wist zijn tegenstander goed onder druk te zetten en ruimte te scheppen voor zijn stukken. Een overweldigende koningsaanval hing in de lucht. Maar toen stokte er blijkbaar iets. Vergeten werd bijvoorbeeld gratis een pion mee te nemen en de samenwerking tussen de zwarte stukken was ineens verdwenen. Een koningsaanval met de dame liep vervolgens helemaal fout met als resultaat dat wit een beslissend materiaalvoordeel in de schoot geworpen kreeg. Jammer, maar het gebeurt.

Hoewel het dus inmiddels 2½ - 2½ stond, was al duidelijk dat ook Ton zou gaan verliezen. Hij had in eerste instantie nog wel een stevige witte aanval weten te weerstaan. Maar blijkbaar had dit veel energie gekost. Hij had een onnauwkeurigheid begaan, hetgeen hem een stuk kostte. Hij vocht nog wel maar dat mocht niet baten. De Edenaar speelde het rustig en goed uit en zorgde ervoor dat de wedstrijdpunten mee naar huis konden.

Hans Gillet

[eagle]

Het had even goed andersom kunnen zijn. Dat was de conclusie na afloop van de vierde competitiewedstrijd van het vierde team. Met name de partij op het eerste bord die in het voordeel van Ede uitviel, had de overwinning ook in het BSV-kamp kunnen brengen. Voordat deze partij beslist werd, was al op vier borden de strijd gestreden.

Bij Joop de Bruin duurde het allemaal niet zo vreselijk lang. Er werd al snel flink afgeruild en beide heren zagen geen mogelijkheden meer om er nog iets van te maken. Remise derhalve. Ook bij Hans Gillet kwam die uitslag op het wedstrijdformulier, zij het dat die partij toch iets meer strijd liet zien. Een poging van zwart om een vrijpion te creëren leverde de Ede-speler toch onvoldoende op. De vrijpion kon geblokkeerd worden en een mank zwart paard had geen enkel goed veld. Klaus Bodlaender kon ondanks de witte stukken geen vuist maken tegen zijn Edese trainingsgenoot. Hij moest zelfs een pion inleveren en zag vervolgens zijn pogingen er één terug te winnen stranden. In een wat betere positie besloot zwart toch remise aan te bieden en Klaus aanvaardde dat dankbaar.

Sake van der Schaaf zorgde voor veel vuur op het bord. Een ver opgerukte pion bood een mooi aanknopingspunt voor aanval op de witte stelling. Een paardvork, een instaand stuk en een bedreigde toren werden wit uiteindelijk te veel. Via een ondekbaar mat zette Sake BSV op voorsprong.

Dan de meest cruciale partij van de avond. Gerhard Bakkker wist zijn tegenstander goed onder druk te zetten en ruimte te scheppen voor zijn stukken. Een overweldigende koningsaanval hing in de lucht. Maar toen stokte er blijkbaar iets. Vergeten werd bijvoorbeeld gratis een pion mee te nemen en de samenwerking tussen de zwarte stukken was ineens verdwenen. Een koningsaanval met de dame liep vervolgens helemaal fout met als resultaat dat wit een beslissend materiaalvoordeel in de schoot geworpen kreeg. Jammer, maar het gebeurt.

Hoewel het dus inmiddels 2½ - 2½ stond, was al duidelijk dat ook Ton zou gaan verliezen. Hij had in eerste instantie nog wel een stevige witte aanval weten te weerstaan. Maar blijkbaar had dit veel energie gekost. Hij had een onnauwkeurigheid begaan, hetgeen hem een stuk kostte. Hij vocht nog wel maar dat mocht niet baten. De Edenaar speelde het rustig en goed uit en zorgde ervoor dat de wedstrijdpunten mee naar huis konden.

Hans Gillet

Volgens mij was het toch echt BSV 4!

[kreeft58]

Het had even goed andersom kunnen zijn. Dat was de conclusie na afloop van de vierde competitiewedstrijd van het vierde team. Met name de partij op het eerste bord die in het voordeel van Ede uitviel, had de overwinning ook in het BSV-kamp kunnen brengen. Voordat deze partij beslist werd, was al op vier borden de strijd gestreden.

Bij Joop de Bruin duurde het allemaal niet zo vreselijk lang. Er werd al snel flink afgeruild en beide heren zagen geen mogelijkheden meer om er nog iets van te maken. Remise derhalve. Ook bij Hans Gillet kwam die uitslag op het wedstrijdformulier, zij het dat die partij toch iets meer strijd liet zien. Een poging van zwart om een vrijpion te creëren leverde de Ede-speler toch onvoldoende op. De vrijpion kon geblokkeerd worden en een mank zwart paard had geen enkel goed veld. Klaus Bodlaender kon ondanks de witte stukken geen vuist maken tegen zijn Edese trainingsgenoot. Hij moest zelfs een pion inleveren en zag vervolgens zijn pogingen er één terug te winnen stranden. In een wat betere positie besloot zwart toch remise aan te bieden en Klaus aanvaardde dat dankbaar.

Sake van der Schaaf zorgde voor veel vuur op het bord. Een ver opgerukte pion bood een mooi aanknopingspunt voor aanval op de witte stelling. Een paardvork, een instaand stuk en een bedreigde toren werden wit uiteindelijk te veel. Via een ondekbaar mat zette Sake BSV op voorsprong.

Dan de meest cruciale partij van de avond. Gerhard Bakkker wist zijn tegenstander goed onder druk te zetten en ruimte te scheppen voor zijn stukken. Een overweldigende koningsaanval hing in de lucht. Maar toen stokte er blijkbaar iets. Vergeten werd bijvoorbeeld gratis een pion mee te nemen en de samenwerking tussen de zwarte stukken was ineens verdwenen. Een koningsaanval met de dame liep vervolgens helemaal fout met als resultaat dat wit een beslissend materiaalvoordeel in de schoot geworpen kreeg. Jammer, maar het gebeurt.

Hoewel het dus inmiddels 2½ - 2½ stond, was al duidelijk dat ook Ton zou gaan verliezen. Hij had in eerste instantie nog wel een stevige witte aanval weten te weerstaan. Maar blijkbaar had dit veel energie gekost. Hij had een onnauwkeurigheid begaan, hetgeen hem een stuk kostte. Hij vocht nog wel maar dat mocht niet baten. De Edenaar speelde het rustig en goed uit en zorgde ervoor dat de wedstrijdpunten mee naar huis konden.

Hans Gillet

Volgens mij was het toch echt BSV 4!

Ja, ja. Hoe zo eigenlijk. Er staat toch BSV 4