Bennekomse SchaakVereniging

Er was met enig pessimisme naar de bekerwedstrijd tegen Veenendaal uitgekeken. Bennekom was niet op zijn sterkst en Veenendaal had zich versterkt met enige toppers uit het verleden. Het verschil in rating was dan ook fors, maar de opstelling die team captain Rini Kreeft uit de hoge hoed getoverd had, gaf mogelijkheden tot verrassingen.

29/10: Tekst compleet gemaakt

Stuntje? Het middenrif was met Martijn Bakker en Ed de Beule zo sterk mogelijk en op het vierde bord zou door Benno van Veen gewonnen kunnen worden. Martin Markering op het eerste bord kan van iedereen verliezen, maar is ook regelmatig tot een stuntje in staat. Dus als het mee zat zou er nog wel wat mogelijk zijn.

Hoewel Martin de loting eigenlijk niet meer mag doen, was hij daarvoor als plaatsvervangend plaatsvervangend teamcaptain toch weer tot veroordeeld. Deze keer was het resultaat  net als vorige keer in Soest wit op bord 1 en 3. Nu kon dat wel de goedkeuring wegdragen van de plaatsvervangend teamcaptain, die enigszins verlaat de speelzaal betrad en verheugd constateerde dat hij wit had.

Avontuurlijke De eerste schermutselingen lieten nog veel mogelijkheden open. Martin op bord 1 kreeg met 2 d5 een taaie, maar lastige variant in de Trompowski tegen zich. Zijn tegenstander, Joost Offringa, speelde actief met 3 c5 en Martin antwoordde met c3, misschien niet de meest avontuurlijke zet, maar met een rating verschil van 350 punten in zijn nadeel was het natuurlijk niet aan Martin om de complicaties op te zoeken.

Martijn Bakker was positief over de opening die op het bord kwam, een variant van het Hollands die hem wel bekend was. Tegenstander Stefan Bekker, een vaak geziene gast bij verscheidene Bennekomse toernooien, had geen zin om een theoretisch strijd aan te gaan en gooide met de pionopstoot c5 de knuppel in het hoenderhok. Martijn reageerde door actief het paard naar c6 te ontwikkelen en de partij kon nog alle kanten op.

Ingelaten Ed de Beule had zich op bord 3 tegen Erik van den Dikkenberg ingelaten in het Wolga-gambiet. Nu is Erik daar een behoorlijke ervaringsdeskundige in, maar Ed leek het allemaal goed aan te pakken.

Op bord 4 tenslotte werd er tussen Benno van der Veen en tegenstander Johan van den Brink een partij gespeeld die meer weg had van halma dan schaken.

Kentering Na een uur of twee uur ontstond er enige kentering in de strijd. Hoewel Stefan’s c5 objectief misschien niet de beste was, bracht het wel aardig wat complicaties in de stelling. Stefan toonde zijn klasse met een diepe combinatie die twee pionnen opleverde. Martijn had echter nog wel wat plannetjes op de koningsvleugel.

Bij Benno was alles op de koningsvleugel dichtgeschoven en had wit besloten om de boel op de damevleugel open te gooien. Aangezien de stukken van Benno op de koningsvleugel weinig stonden te doen er daar ook niet snel weg konden komen, was het plan van wit alleszins kansrijk.

Geen muziek Bij Ed was een gecompliceerde stelling ontstaan die nog alle kanten op kon, zoals het een echte Wolga betaamt. Martin speelde geconcentreerd en toen Joost het enige logische plan met opstoot e5 uitvoerde moest het nauwkeurig, maar redelijk voor de hand liggend gespeeld worden.Dat gebeurde en met een tijdelijk pionoffer op c4 van Martin vervlakte de stelling nog meer. Na een volgend wit schijnoffer van de g-pion gingen de lopers er af en bood Joost remise aan. Er zat geen muziek meer in de stelling.

Hoewel de stellingen bij met name Martijn en Benno niet geweldig waren, was aannemen de enige juiste beslissing. Elke winstpoging was fataal geweest (als er al iets te bedenken was) en uit zichzelf gaat een speler van het kaliber van Joost dit natuurlijk nooit verliezen.

Enige Het bleek helaas het enige Bennekomse hoogtepunt van de avond te zijn. Stefan speelde alles goed tegen Martijn. Die had nog wel een mooie remise truc in de stelling gebracht, maar daar werd niet ingetuind en dus konden de stukken in het doosje. Een mooie partij van Stefan.

Benno werd vervolgens helemaal overlopen op de damevleugel. Misschien had hij het beter kunnen doen, maar het kostte hem heel veel tijd om zijn paard weer mee te laten doen en zijn zwarte  loper deed al helemaal niets. Die was vakkundig ingemetseld.  Met La5 van wit werd de druk op de zwakke b6 pion te groot en die ging van het bord. Witte toren en paard kwamen binnenvallen en het was niet meer te houden.

Tijdnood Ed tenslotte streed nog voor de eer. Hij deed het lang goed, maar greep mis in vliegende tijdnood, nadat hij vlak daarvoor ook al de beste voortzetting niet speelde. Wel gezien, maar om voor Ed zelf onverklaarbare redenen niet gedaan. Met 3,5 – 0,5 afgedroogd dus. Tegen dit team geen grote schande, maar toch niet fijn.