Bennekomse SchaakVereniging

Door trouw iedere week te komen is Martin Markering er in geslaagd de koppositie over te nemen van Harry Verhoef die een weekje oversloeg.

Markering speelde met zwart tegen de altijd gevaarlijke Chris van Oosterwijk, die een Franse afruilvariant op het bord toverde. Dat ging hem helemaal niet slecht af en lang leek Wit een voordeeltje te hebben. Toen van Oosterwijk echter een dubbelpion op zijn koningsvleugel toeliet, kreeg Markering druk op de witte stelling. Lang was er niet heel veel aan de hand, maar toen Markering de dames wist te ruilen en eindelijk de pion op f3 won, deed van Oosterwijk wat onnauwkeurige zetten en wist Markering er nog wat pionnen bij te winnen, 

John Riksen en Gary Dinsbach speelde een spectaculaire partij, waar Dinsbach een naar het leek dodelijke pion op f3 wist te krijgen. Riksen zou Riksen niet zijn als hij daar wat listige dreigingen met loper, toren en dame gericht op het veld g7 tegenover wist te stellen. Dat kon Dinsbach oplossen, maar dat gaf Riksen de mogelijkheid om het gevaar van de pion op f3 te neutraliseren. Waarschijnlijk had Dinsbach er meer uit kunnen halen, maar achter het bord wist hij het niet te vinden en moest in remise berusten. Dat was ook het resultaat bij Hans van de Weteringh tegen René Bakker, hetgeen voor de laatste de eerste score in de interne was. Het ging lang gelijk op, maar op het einde gingen de heren een dameeindspel dat nog spannend had kunnen worden. Dat werd het echter niet omdat Bakker niet voor een pionneneindspel met een pion meer ging.

Gerhard Bakker had nog niet intern gespeeld en was daardoor misschien wat roestig tegen Micheal Issa. Issa won een pion, Bakker kreeg in ruil hiervoor druk, maar liet Issa ook steeds meer materiaal snoepen en deze won dan ook redelijk vlot. Sjoerd van de Veer en Sjoerd de Rave speelde voor de tweede keer, maar nu met van der Veer achter de witte stukken. Het werd een verbeten strijd, waarbij van der Veer ten strijde trok op de koningsvleugel en de Rave zoals het boekje het voorschrijft door het centrum kwam en ook op de damevleugel drukte. De aanval van de Rave leek krachtiger, maar toen hij pardoes de loper verloor moest hij vechten voor remise. Door genoeg complicaties in de stelling te weven lukte dat.

Er was ook een nieuwkomer. Jan de Jonge speelde ooit in Wageningn 3, maar dat was 30 jaar geleden. Na al die jaren geen serieuze partij gespeeld te hebben wilde hij proberen de draad weer op te pakken en met Jan Wouters kreeg hij meteen een pittige tegenstander tegenover zich. De Jonge speelde een degelijke opening en lang bleef het gelijk. Wouters wist echter ergens een pion mee te nemen en hoewel de Jonge zich nog kranig verweerde wist Wouters peofwaaionwwl het punt in de wacht te slepen.

De stand na ronde 7