Riksen pakt kop na enerverende pot schaak
Een ware rollercoaster die alle kanten op kon was het, maar uiteindelijk trok John Riksen aan het langste eind tegen Martin Markering en pakte daarmee de koppositie
Markering kwam met wit een tikkeltje beter uit de opening, maar werd toen overmoedig. Hij dacht een pion te winnen, maar liet daarmee zijn paard opsluiten in de vijandelijke linies. Riksen kon het stuk op een aantal manieren winnen, maar koos er voor om eerste de witte dame, die ondertussen ook uit arremoede maar de zwarte stelling was binnengetrokken, te verjagen. Hier had Markering op gehoopt, want ineens kwam het al opgegeven paard weer tot leven met een venijnig schaakje. Dit leverde een kwaliteit op met volgens de computer duidelijk voordeel. De stukken van Riksen stonden echter prachtig en werkte beter samen dan die van Markering. Die had ook weinig tijd en langzaam wist Riksen het nadeel in voordeel om te buigen, al werd hij daar op het laatst wel een beetje bij geholpen.
Koploper Jaap van Donkelaar mocht proberen zijn koppositie te verdedigen tegen Jan Wouters. Wouters was er echter eens goed voor gaan zitten en wist al vroeg in de partij een venijnig vorkje in de stelling te vlechten. Van Donkelaar was opportunistisch achter een loper aan gaan jagen, maar had dit gevaar niet gezien. Met een stuk minder wist hij nog wel een paar pionnetjes mee te pikken, maar verder liet Wouters het niet komen. Gedecideerd schoof hij het uit en incasseerde voldaan het punt. Harry Verhoef is de laatste tijd goed op dreef met mooie overwinningen in de externe en tegen Teunis Bunt, maar deze keer beet hij zijn tanden stuk op de taaiheid van Gary Dinsbach. Om eerlijk te zijn was het niet de meest enerverende partij van de avond. Het begon met ongeveer gelijke stelling, bleef gelijk staan en eindigde dus in een halfje voor beiden.
De remise tussen René Bakker en Teunis Bunt daarentegen was heel wat enerverender. Bakker speelde zoals meestal de opening degelijk, maar Bunt dacht zich met f5 onder de druk uit te kunnen schaken. Hij had echter gemist dat Bakker die pion er gewoon af kon slaan. Dit kostte niet alleen een pion, maar leverde ook nog een slechte stelling op voor Bunt, die zijn koning naar een weinig beschut gebied van het bord moest laten vluchten. Bakker kwam met zwaar materiaal aangerukt en het leek slechts een kwestie van tijd of zwart kon de koning omleggen. Eén overmoedig torenzet van Bakker gaf Bunt echter net de kans om met een slimme verdediging de ergste druk van de stelling te halen. Waarschijnlijk was de afwikkeling nog steeds gewonnen voor Bakker, maar omdat hij erg weinig tijd over had besloot hij met zetherhaling om met een half ei voor zijn geld genoegen te nemen.
Nieuwkomer Sjoerd van de Veer wist zijn goede start van de week er voor geen vervolg te geven tegen Michel Issa hoewel hij zeker wel kansen had. Hij zette zijn partij degelijk op en wist in het middenspel een stuk te winnen. Dit raakte echter wel opgesloten, maar had met een truc gered kunnen worden. Van de Veer zag het niet en Issa hield uiteindelijk materiaal over. Die wilde dit seizoen ook graag op het scorebord komen en liet van de Veer niet meer glippen. Sjoerd de Rave kwam met zwart een heel eind tegen Teun Alting, maar liet het op het moment suprême wel glippen. Een fout dat een stuk kostte betekende een ruw einde van de partij voor de Rave.
De stand na 4 ronden:
John Riksen | 231 |
Harry Verhoef | 221 |
Gary Dinsbach | 207,33 |
Hans vd Werteringh | 206,67 |
Jaap van Donkelaar | 188 |
Teunis Bunt | 185 |
Martin Markering | 184 |
Chris Oosterwijk | 140 |
Jan Wouters | 130 |
Teun Altingh | 104,67 |
Joop de Bruin | 103 |
René Bakker | 99 |
Sjoerd de Rave | 72 |
Micheal Issa | 70 |
Gerhard Bakker | 58,67 |
Ed de Beule | 56 |
Sjoerd van de Veer | 39 |
Philip Gabbert | 0 |