Bennekomse SchaakVereniging

Het was eigenlijk zaterdag veel te mooi weer om achter het schaakbord plaats te nemen, maar dat was toch precies wat de acht BSV-ers uit de hoofdmacht deden. Rond elven werd er met vijf man uit Bennekom vertrokken en de rest ging vanuit de eigen woonplek op zoek naar de Ganzenheuvel in Nijmegen.

Na een fraaie wandeling door Nijmegen waren de ingezetenen van de Hotze-mobiel (ikzelf, Good old Ton Suuring en onze kopman) meer genegen om op de vele terrassen plaats te nemen, maar vastbesloten werd toch doorgelopen. Voor de speelzaal van UVS vonden we het scheurijzer van vervangend teamcaptain Ed voor de deur terug. Dichterbij parkeren kon toch ….. ! (gratis bleek ook te kunnen, maar dat was pas sinds kort weer zo…)

Afijn, de wedstrijd dan. Noël leek aan vier redelijk probleemloos uit de opening te komen, maar overzag een vrij gevaarlijk kwaliteitsoffer. Waar Hotze en ikzelf nog dachten aan iets terugofferen om de stand gelijk te trekken en eventueel gebruik te kunnen maken van twee fijne vrijpionnen, ging er ergens iets snel mis/ Want terwijl ik een openingsprobleem op probeerde te lossen en even later op stond, was het bord al leeg en had Noël zich overgegeven.

Daarna duurde het behoorlijk lang voordat de volgende beslissing ging vallen… Helaas voor ons viel die ook aan de verkeerde kant van de score. Onze andere invaller Ton Suuring bracht wederom zijn bekende spel op het bord en kreeg een prima stelling. Met de manoeuvre Pd2-f3-e5-c4-d2 (fraai voltigeren met het paard dus) verkreeg hij mooie aanvalskansen. Na een pionwinst dacht hij dat verder uit te buiten, maar helaas was hij vergeten dat hij net z’n Dame naar f2 had gespeeld en dus veld e2 verlaten was. Dat kostte een stuk en ook meteen de stelling. Ton probeerde nog van alles, maar het mocht niet baten.

Gelukkig voor ons brachten Wim en Teunis de scores weer vrijwel in evenwicht. Teunis had een opening die geheel ‘on-bunts’ aandeed. Het was namelijk rustig… Overigens werkte z’n (overigens zeer sportieve tegenstander) daar flink aan mee door vrijwel alleen maar passieve zetten in de opening te spelen. Als er na een zetje of 15 een koning op g7 staat rond de pionnen f7,g6 en h5 en je ziet dan een toren op h6 staan puur om die pionnenbalans intact te houden dan weet je dat er iets fout is gegaan. Overigens was de wijze waarop Teunis het afmaakte bijzonder netjes. Rustig manoeuvrerend totdat de tegenstander echt geen nuttige velden meer had bracht hij al offerend de genadeslag toe.

Wim kreeg een flankgambietje tegen, die onze broeders in Wageningen nogal eens gebruiken. Gelukkig voor Wim, die dit nog niet vaak had tegen gehad, had zijn tegenstander niet alle finesses door. De gambietpion werd gewoon een pion voor en door rustig alles te verdedigen restte zijn tegenstander uiteindelijk niets anders als alles offeren voor aanval, maar dan ben je zoals bekend bij Wim aan het verkeerde adres. Overigens hadden we vandaag wel op lengte verloren, want ik denk dat Wim tegen de langste schaker uit de KNSB speelde!

Zelf bracht ik de stand gelijk aan het hoogste bord tegen de sterkste tegenstander. Voortdurend werd de spanning op het bord in stand gehouden in een overigens zeer gelijke stelling, Gezien het feit dat we op ongelijke lopers uitkwamen was het voor geen van beide verstandig een doorbraak te forceren aangezien alleen de tegenstander daar baat bij zou hebben. Vrij logisch gezien bood mijn opponent zo rond zet 35 dan ook remise, aan wat ik in overleg aannam. Zeker ook omdat we op de overige borden minimaal 1,5 punt ingecalculeerd hadden.

Hadden ja…. Dat was dus wel goed gezien, maar niet goed uitgespeeld. Dat Hotze zou winnen zagen wij en de tegenstanders eigenlijk al een hele tijd. Het winstplan was duidelijk, alleen moest het nog wel even netjes uitgevoerd worden. Dat is zoals bekend aan onze topman wel toevertrouwd, al is het wel een mooie manier hoe je een eindspel dient te winnen zonder dat de tegenstander ook maar één tegenkans heeft. Overigens vond ik de gegeven manoeuvre van Hotze zelf niet het mooist. Dat was wat mij betreft het net na de opening gespeelde Lf4! Wat ik niet zag, Ed ook niet en de tegenstander al zeker niet. Dat gezien de tijd die gebruikt werd op dat moment.

Nog twee borden over en daarbij hadden we minimaal een half bij Ed ingecalculeerd. Ergens was hij te optimistisch geworden na een partij met aardig wat duw- en trekwerk waarbij hij toch in een licht beter eindspel terecht was gekomen. Door te forceren ging er een zeer kostbare pion verloren en ondanks het inbouwen van diverse trucs wist niets meer te helpen (het direct slaan op g4 met een eeuwig schaak mechanisme is ook een interessante voor een training).

Martijn nog over die een partij speelde waarbij continu tijdsvoorsprong had…. Natuurlijk zie ik niet al te veel partijen van onze Pauw meer, maar dat dit bijzonder is mag wel gezegd worden. Logisch was het overigens wel, want er kwam een bekende stelling op het bord die door afwijken van zwart inderdaad een constructieve zwakte bij zwart teweeg bracht.

Helaas duurde het erg lang voordat Martijn daar iets mee kon doen aangezien hij eerst even wat gaatjes dicht moest lopen. Ondanks de tijdsvoorsprong kreeg onze man het wel voor elkaar om binnen een seconde of 50 nog een zetje of negen te moeten doen en daarin offerde hij fraai een aantal, terwijl die tevens weer terug kwamen. De rente ging helaas verloren door een kleinigheid te overzien, maar ik vind het erg knap dat je rustig je eigen zetten blijft noteren en met nog twee seconden de stelling eens rustig gaat bekijken om dat je zeker bent dat je er 40 hebt…

Al met al was de stelling misschien wel te houden geweest maar je moet het maar zien achter het bord. Op het moment zelf zei ik tegen Hotze dat we Martijn toch eens schwindelen moesten leren, maar het gevatte ‘Martijn wordt alleen maar geschwindeld’ gaf eigenlijk al aan dat dit geen optie is …. Ondanks lang proberen (Martijn was de laatste in de zaal die bezig was) ging het dan toch fout. Mooi overigens dat de teamleden van de UVS-er 4-4 allang goed hadden gevonden want dan konden ze eerder aan het bier….

Jammer maar helaas dus!

De laatste ronde tegen SMB spelen we om de sportieve eer en misschien kunnen we wat streekgenoten nog een plezier doen, maar voor BSV 1 wordt het een plaatsje onderin de middenmoot dit jaar. Volgend seizoen beter!

Mark van Lelieveld