Bennekomse SchaakVereniging

Copyrights BSV Bennekom

En weer kwam ontsnappingskunstenaar Houdini langs bij BSV Bennekom.  Opnieuw had Martin Markering hem in zijn gezelschap.  Slachtoffer werd in de vierde ronde intern John  Riksen. Hij had Markering in de wurggreep en vergistte zich. Markering won en leidt met 4 uit 4.

Natuurlijk kon Riksen zich na afloop wel voor zijn kop slaan. Met zwart zette hij Markering vanuit de opening onder druk.  Die kwam echt verloren te staan, maar vocht op zijn bekende manier door. En ja hoor, Markering had Houdini weer bij zich. Hij kreeg ineens een kwaliteit en ook nog een goede stelling cadeau.  Riksen staakte de strijd, kreeg weliswaar sportief excuus van Markering voor zijn doorspelen, maar was het punt kwijt.

En er was nog een knotsgekke partij in de top. Die ging tussen Ed de Beule en kampioen Hotze Tette Hofstra. Na over en weer strategisch gemanoeuvreer in de opening, barste de strijd los door een opportuun offer van De Beule.  In tijdnood deed hij de beste zetten en Hofstra de wat mindere. De Beule droomde al van de winst.  Hij was echter bizar lastig met diverse lichte stukken en pionnen nog op het bord. Hofstra kwam met listig spel terug in de partij en kantelde de wedstrijd. In een nog steeds lastige stelling met voordeel voor Hofstra ging De Beule door zijn tijd.

BSV Bennekom 3 Extern kreeg BSV Bennekom 3 geen been aan de grond tegen Elster Toren 2. Het werd 5-1 voor de gasten. Alleen Jaap van Donkelaar won op het zesde bord zijn partij. Dick Brehen verloor vrij snel een pion en ook de partij. Ook invaller Hans Gillet ging vervolgens onderuit, terwijl Hans van de Weteringh op bord 1 weinig of geen kans kreeg.  Kees van Dijk had een vrijwel gelijke stelling, maar maakte een foutje, verloor een belangrijke centrumpion en het punt.

Teamleider Rinus van der Molen speelde niet slecht en kreeg na dameruil remise aangeboden. Toen stond het echter al 0-3 en Van der Molen speelde door. In tijdnood dacht Van der Molen, in een lastig eindspel met pionnen en paard, met zijn vrijpion te kunnen doorbreken. En dat ging net mis.

BSV Bennekom 3            – Elster Toren 2         1 – 5 

1. Weteringh van de,H.(Hans) – Knuiman,J.R.A.(Rob)    0 – 1

2. Molen van der,M.(Rinus)   – Nieuwboer,R.(Rob)      0 – 1

3. Dijk van,C.(Kees)         – Visser de,E.H.(Eric)   0 – 1

4. Gillet,J.H.L.(Hans)       – Engels,J.H.(Jo)        0 – 1

5. Brehen,D.J.(Dick)         – Bongers,P.G.T.(Peter)  0 – 1

6. Donkelaar van,J.(Jaap)    – Vlootman,M.W.(Martijn) 1 – 0

 Verslag Martin Markering

Omdat wedstrijdleider Rinus van der Molen hard aan het strijden was voor het derde en daarmee geen tijd had om te observeren wat er in de interne gaande was, neemt uw jongste verslaggever de honeurs deze keer waar. Zelf ook niet alles gevolgd vanwege denktank, daarover later meer, maar wat ik gezien heb levert nog wel voldoende stof op voor een verslagje.

Drie topwedstrijden vandaag. Om te beginnen Noel Bovens tegen Benno van Veen. Enn klassieke draak kwam op het bord waarbij wit lang en zwart kort rokeerde. De lessen van Herman Grooten van vorig jaar in gedachten nemende, besloot Benno een kwaliteit op c3 te offeren. Of het goed was, was niet helemaal duidelijk. Wit had naast het materiaal misschien ook nog wel wat andere aanknopingspunten, maar zwart dreigde continu met een tegenstoot over de diagonaal te matten. Met zettenherhaling ging het met de eerste topper een beetje zoals de welbekende nachtkaars. Het was niet uit, maar uit ging ie wel.

Topper nummer twee was de titanenstrijd tussen Ed de Beule en Hotze Hofstra. Hofstra dacht eerst goed te staan, maar in een stelling met heel ongelijk materiaal (Loper, 2 Paarden en een pion voor Hofstra en een Toren, Loper en 3 pionnen voor de Beule) leek de Beule toch wel hele mooie kansen te krijgen. Ergens ging het toch mis en Hofstra kon een puntje bijschrijven.

De partij die het langste duurde was de kraker tussen de nummer 1 en 2 oftewel uw jongste verslaggever tegen John Riksen. Om een tipje van de sluier op te lichten, de eerstgenoemde lijkt deze dagen een engeltje op zijn schouder te hebben zitten en mocht een tweede Houdini-act in drie dagen uitvoeren. Met fijnzinnig zei het misschien zelfs iets te mooi positiespel had Riksen uw jv compleet in de tang. Die vocht voor wat hij waard was, maar met een mooie combinatie leek Riksen het pleit te beslechten. Hij won de Dame voor een Toren en een Loper. Wel wachtte hem nog een hele klus want het initiatief was enigszins weg en uw jv ging er nog eens voor zitten. Een verkeerde torenzet van Riksen om pionverlies te voorkomen kostte een kwaliteit en met twee Torens tegen de Dame waren de rollen compleet omgedraaid. Er moeste nog wat trucs omzeild worden, maar de ene na de andere pion kon opgehaald worden en het uiteindelijk mat werd door Riksen niet meer afgewacht.

Verder waren er nog een aantal leuke potjes te aanschouwen. Bij Chris Oosterwijk tegen Harry Verhoef stond het bord al snel in brand. Oosterwijk had het allemaal beter gezien en mocht verdiend het punt opstrijken. Jan Wouters tegen Teunis Bunt leek een spannende paardendans te worden. Toen er echter een knol geruild werd, was de muziek snel uit de stelling en klaarblijkelijk ‘does it also take two, not to tango’ want de vrede werd snel getekend. Sjoerd de Rave won in de opening een stuk tegen Klaus Bodlaender en, het moet gezegd worden. Hij toverde vervolgens een heel fraai mat op het bord. De overige twee partijen heb ik niet gevolgd dus u moet het doen met de uitslagen.

Tot slot het derde. Hard gestreden, maar helaas vijf nullen. De eer werd volgens mij gered door Jaap van Donkelaar al weet ik ook dat niet zeker. Volgende keer beter.