Uw jongste verslaggever klungelt in Kilkenny

[MartinM]

Maar weet op soms miraculeuze wijze wel zijn ongeslagen status in Kilkenny te behouden (18 potjes). Na een gedeelde eerste plaats 4 jaar geleden en een gedeelde derde plek twee jaar terug, was het weer eens tijd om het toernooi van Kilkenny aan te doen. Traditioneel speelden we met FischerZ op donderdagavond eerst een oefenmatch tegen de Dublin Chess Club (ruim gewonnen) waarna op vrijdag de reis naar Kilkenny ondernomen werd, met de trein deze keer. Vrijdagavond was de eerste ronde en ik begon al goed. In een afruilvariant van het Slavisch speelde ik Lf5 om hem de volgende zet weer op c8 terug te zetten. Na vervolgens Lxa6 toe te laten was een nul mijn verdiende loon geweest. Toch maar even doorrommelen door alle pionnen op de koningsvleugel vooruit te gooien en zowaar kreeg ik tegenspel. Mijn tegenstander kwam klassiek met een tegenstoot door het centrum. Ik trok me niets aan van het feit dat hij alle pionnen daar weg kon slaan en toen de kruitdampen opgetrokken waren stond ik een kwaliteit tegen een pion voor en mocht voorzichtig aan de winst gaan denken. Die pion stond echter wel op e7 en die was toch vervelender dan ik aanvankelijk dacht. Mijn tegenstander deed met een dameoffer op f8 de juiste zet, maar bood remise aan. Het was niet heel moeilijk om te zien dat wit helemaal gewonnen stond en dus zat er niets anders op dan het aanbod aan te nemen.
Zaterdag is altijd een zware dag met drie partijen. Mijn tegenstander in de ochtend speelde met 1. d4, c5 2. d5, e5 een beetje vreemde opening. Ik kwam goed te staan maar zag een verdedigingszet over het hoofd die in 1 keer het beeld van de partij deed kantelen. Ik verloor een kwaliteit, maar door in het eindspel taai te verdedigen en heel hard met een pion naar voren te lopen wist ik nog een halfje veilig te stellen. ’s Middags speelde ik tegen dezelfde tegenstander als in de vriendschappelijk match tegen Dublin en weer wist ik vrij eenvoudig te winnen. Deze keer kwam de pion van mijn tegenstander op f2, maar dat was wel ten koste van een stuk. Na wat handig gemanoeuvreer won ik die pion en konden de stukken in het doosje. Met 2 uit 3 lag ik weer aardig op schema, maar ’s avonds kwam ik weer met zwart geprakt uit de opening. Gelukkig was er niets mis met mijn verdedigende kwaliteiten in het middenspel waardoor de partij alsnog remise werd.
Dan maar 2 keer winnen op zondag was het idee. Weer zwart ’s ochtends, weer een vingerfoutje in de opening en weer naar remise verdedigd. Mijn tegenstander stond weliswaar nog steeds een tikkeltje beter, maar soms is het een voordeel om als tweede geplaatst te zijn. Toernooi was toen wel klaar, maar ik had in ieder geval weer eens wit in de laatste ronde en besloot er nog eens goed voor te gaan zitten. Ik kreeg vanuit de opening zowaar een mooi stelling die zwart op de damevleugel met kunst en vliegwerk nog net bij elkaar kon houden. Dus besloot ik met h4 en g4 op de koningsvleugel wat te gaan ondernemen. Dit keer kon ik na de tegenstoot in het centrum een stuk offeren om in een glad gewonnen pionneneindspel terecht te komen. Helaas zat er een lekje in de combinatie, dus maar eerst een koningszet gedaan. Ik had de majesteit nog niet losgelaten of ik zag dat het lek helemaal geen lek was. Het stukoffer had gewoon een pion opgeleverd. Vol zelfwalging accepteerde ik het remiseaanbod van mijn tegenstander. Ik stond misschien nog steeds iets beter, maar had even geen zin meer in schaken.
’s Avonds was er nog de traditionele blitz en snelschaken tegen een grootmeester (een Franse dit keer) en toen dat klaar was kwam de gitaar tevoorschijn en werd het nog erg laat en gezellig met liedjes en veel bier.
Nu net thuis en vanavond weer lekker schaken.