Op zoek naar nieuwe locaties om een potje te schaken was mijn oog deze keer op Parijs gevallen. Erg handig, want mijn zusje woont daar en hoewel ze een weekendje weg was, leverde dat een goedkope slaaplaats op.
En dan nu het toernooi. Het was aangekondigd als internationaal toernooi, maar naast mezelf deden er nog een Nederlands jongetje en een Eyptenaar mee, dus het was voornamelijk een Franse aangelegenheid. De locatie was prachtig, het gemeentehuis van het 3e Arrondissement in een leuke wijk bij het metro station Temple. Ik kwam zaterdagochtend ruim op tijd aan en zag tot mijn schrik heel veel kinderen, Nu heb ik niets tegen kinderen, maar er tegen schaken is toch een ander verhaal. Ze zijn meestal veel sterker dan hun rating doet vermoeden en zitten vol met nare trucjes. En dat zou blijken.
De eerste ronde speelde ik tegen een jongeling van een jaar of 14-15 met een rating van 1705. Moet kunnen, maar ik mishandelde de opening enigszins (had ik wel meer last van dit toernooi) en moest het op complicaties gooien. Daarin had ik beter gekeken dan mijn tegenstander, maar in plaats van de kwaliteit te pakken met onevenwichtige stelling, dacht ik de vis op het droge te kunnen krijgen met pionwinst + open koningsstelling voor mijn tegenstander. Helaas begon mijn tegenstander daarna alleen maar goede zetten te doen, was ik een beetje in tijdnood en mocht ik blij zijn te kunnen vluchten in een eindspel van paard + pion tegen een toren. Niet de beste start dus. De tweede partij was tegen een wat oudere man met een rating van 16-zoveel. Er kwam een Wolga op het bord en het was allemaal een beetje te moeilijk voor hem. Ik won de pion terug, daarna nog een pion en bij de volgende pion vond hij het genoeg.
De volgende dag verscheen ik met een ietwat duffe kop tegen een uur of tien in de speelzaal en tot mijn schrik zag ik een jongentje van een jaar of 12-13 met de voor die leeftijd respectabele rating van 1860 (de schrik van elke 50+ speler op z'n retour zoals ik) tegenover me zitten. Zoals wel vaker behandelde ik de opening niet helemaal optimaal, maar speelde ik het middenspel erg goed. Ik won een pion en het leek er op dat meer zou volgen. Het jongentje bleek echter over aardige tactische vaardigheden te beschikken en met kunst en vliegwerk bleef de schade voor hem beperkt tot deze ene pion. Dat waren wel twee vrijpionnen op d5 en c6 en dat had natuurlijk kat in het bakkie moeten zijn. Even niet opletten en met Txc6 van de tegenstander was ik zomaar mijn mooie pion kwijt (voor degenenen die visueel ingesteld zijn, mijn koning stond op d4, ik had net Tb8 gedaan en als ik de toren zou slaan was er Pxc6 gevolgd). Waarschijnlijk nog wel een plusje, maar ik was de draad kwijt en voordat ik het erger zou maken heb ik maar remise aangeboden. Dat was het tweede halve verliespunt. 's Middags een wat oudere man met rating 1800 en weer een Wolga op het bord. Mijn tegenstander dacht extreem lang na, verloor een flink aantal tempi en hoewel Stockfisch het allemaal beter wist, ging hij ten onder aan de complicaties die ik in de stelling wist aan te brengen.
Dag 3 zat ik wat frisser achter het bord. Vroeg naar bed gegaan de avond tevoren en dat helpt. Deze keer een speler van 1868 die de leeftijd van jong talent al gepasseerd was, dus dat viel mee. Het werd een moeilijke en lange partij (voor zover dat mogelijk is met 60 min + 30 sec). Lange tijd leek mijn tegenstander de enige te zijn die wat mocht proberen, maar ik had wel het gevoel op langere termijn wat structuurvoordeeltjes te hebben (Stockfish nog niet geraadpleegd, dus weet nog niet zeker wat de siliconen er van vinden). Na een geniepig zetje won ik een kwaliteit en hoewel ik nog een Hotziaans matnetje moest ontwijken (dat vluggeren tot diep in de nacht levert nog wat op), wist ik daarna de vis vrij overtuigend op het droge te krijgen. De laatste ronde mocht ik aan bord 1 plaatsnemen tegen de local hero met een rating van 2168. Deze keer kwam ik heel goed door de opening (hoewel Stockfish op zet 6/7 min 0.5 noteerde, maar dat wist ik om te draaien) en net toen ik wilde plannen over winstpogingen begon te maken, bood mijn tegenstander op zet 15 remise aan. Beetje laf misschien, maar ik besloot het toch maar aan te nemen (Stockfish kwam terug met 0.6, hetgeen het gevoel van gemiste kans enigszins goed maakte). Omdat het bord naast mij nog sneller remise maakte, betekende dit een gedeelde eerste plaats. Aan prijzen delen doen ze hier niet en aangezien ik van onderop kwam en er nog een klein legertje met 3.5 achter ons zat, betekende dit toch met lege handen naar huis. Misschien maar goed ook, de beker was erg lelijk en ik moest m'n trein halen, dus kon de prijs toch niet ophalen.
Al met al een geslaagd toernooi. Niet verloren en ook nog wat ratingpuntjes verdiend.