Maar verliezen wel, had de rest van de kop moeten lezen. Allereerst mocht Hotze in de derde ronde van het OSBO PK tegen Thomas Beerdsen aantreden en wat een partij werd het. Ik heb hem goed kunnen volgen want mijn tegenstander Gonzalo Tangarife Ramirez was vergeten op te komen dagen. De eerste keer dat ik een wat serieuzere blik op Hotze z'n stelling wierp, gaf ik nog niet eens de welbekende stuiver voor z'n kansen. Laat ik zeggen dat sardientjes ruimer in een blik zitten. Maar Hotze zou Hotze niet zijn als hij niet steeds het smalle pad naar lijfsbehoud wist te vinden en zoals het zo vaak gaat, toen de stelling enigszins open ging begonnen de kansen te keren. Beerdsen speelde het waarschijnlijk niet optimaal en met enkele mooie zetten bracht Hotze z'n Dame in de witte stelling. Hoewel nog erg tricky begon ik het alweer te zien zitten. Zo dacht Hotze er ook over en hij besloot maar eens remise aan te bieden. Dit werd geweigerd en er ontspon zich een prachtig manoevreer spel waarbij de ene na de ander valstrik werd neergelegd. Die werden allemaal ontweken en toen Beerdsen zowel de loper als de toren van Hotze aanviel besloot Hotze met z'n h-pion door te lopen. Met een venijnig tussenschaakje behield hij z'n loper en haalde een dame. Met D+L tegen T+L+p waren de beste kansen nu voor Hotze. Wel had Beerdsen een gemene e-pion die goed verdedigd op doorlopen stond. Bijkomstig probleem was ook de klok die al zetten lang tussen de 10 seconden en 1 minuut aangaf. Dit deed Hotze uiteindelijk de das om. Hij overzag een schaakje dat tegelijk z'n ongedekte loper aanviel. Hierna was de pion, die alle witte troepen inclusief koning om zich heen verzameld had, niet meer te stoppen. Misschien was het nog te houden, maar in tijdnood werden in ieder geval de juiste dame zetten niet meer gevonden en na zo'n 90+ zetten moest Hotze de vlag strijken. Weliswaar met opgeheven hoofd, maar dat levert helaas geen punten op.
In de tweede klasse speelde Hans Gillet een wisselvallige partij. Hij verwaarloosde z'n pionnenstructuur, verloor geloof ik zelfs nog een kwaliteit, maar was uiteindelijk toch z'n tegenstander te slim af en kon een puntje bijschrijven. De veteranen waren ondertussen ook aangeschoven en Wim verdedigde z'n koppositie met een remise tegen Hans Bouwer, in een partij waar volgens mij het evenwicht nooit echt verbroken is. Omdat concurrent Paul Tulfer van Chris Rindertsma verloor is de titel voor Wim erg dichtbij gekomen. Hij staat met nog een ronde te gaan een vol punt voor op nummer twee, Hans Bouwer. Jan Wouters speelde een goede partij tegen Ben Zee waarin hij bewees dat een eindspel met ongelijke lopers niet altijd remise is. Jan schoof het mooi uit. Hans Gillet had in de tweede ronde van de dag een soortgelijke partij als in de ochtend, als ik Hotze tenminste mag geloven, want zelf heb ik er niet veel van gezien. Ik was Thomas Beerdsen aan het bezig houden, maar daarover later meer. Hans had z'n pionnenstructuur weer enigszins verwaarloosd, maar won wel! Met de volle 100% voor de dag begint Hans zich een beetje naar boven te werken in de stand. Tot slot de middagpartijen in de hoofdklasse. Hotze had weer wat energie getankt met een stevige lunch en een paar peuken en moest aanschuiven tegen Johnny Paans. Die had 's ochtends met een mooie winst tegen Fokke Jonkman z'n kruid een beetje verschoten, want hij speelde niet op z'n best. Dat moet je tegen Hotze natuurlijk niet hebben en die maakte dan ook redelijk snel korte metten met de zwarte stelling. Toen zat ik nog te zwoegen tegen Beerdsen en hoewel niet zo heroïsch als Hotze, ging dat niet onaardig, al zeg ik het zelf. De opening was redelijk tam van mijn kant, maar toen Beerdsen een openings onnauwkeurigheidje van mij niet al te energiek beantwoorde, kon ik dames ruilen en met e4 het centrum openbreken hetgeen mooi spel tegen de zwarte d5 pion opleverde. Stockfish gaf in deze fase zeker +1.0 voor mij aan, maar makkelijk was het niet. Ik speelde het iets te voorzichtig en langzamerhand verdween het voordeel. Toen brak de fase aan waar Beerdsen met een offensief op de koningsvleugel wat onnauwkeurige zetten van mijn kant wist uit te lokken en op een gegeven moment was het zeker -1.0. Maar het was nog niet gedaan. Ik wist met actief verdedigen weer een gelijk stand te bereiken, maar ook hier was het uiteindelijk de klok die mij opbrak (ok en de 450 ratingpunten meer natuurlijk). Ik kon de complicaties niet meer de baas en koos het verkeerde plan. In verloren stelling zag ik uiteindelijk een matje over het hoofd. Toch een verliespartij waar ik met een goed gevoel op terug kan kijken.
Eind maart staat de laatste ronde op het programma. Thomas Beerdsen gaat naar alle waarschijnlijkheid de hoofdklasse winnen en het moet gek lopen als Hotze geen tweede wordt. De strijd om de derde plek gaat tussen Johnny Paans en mijzelf. Bij de veteranen zetten we ons geld op Wim, maar heeft Jan ook een (theoretische?) kans om in de prijzen te vallen. Hans Gillet tenslotte speelt voor de eer.