Bennekom 2 ruim langs De Toren 6j

Het bezoek aan De Toren Arnhem 6j leek op voorhand een gemakkelijk avondje te worden voor Bennekom 2. Niet echt dus. Geen 0-8 zoals verwacht, maar een 2-6 zege. Helaas lieten beide topborden het afweten. Kan gebeuren!
Het begon allemaal soepel. Al na een uurtje trok Jan Wouters tegen Malcolm Lok het punt over de streep. Jan won eerst een stuk en later de dame. Zo’n tien minuten later was het 0-2 door winst van Rini Kreeft. Hij kreeg tegen Lodewijk Entrop al snel een pion en in één adem ook een stuk te pakken. Toen daar nog een stuk bij kwam en er zelfs mat dreigde, staakte Lodewijk de strijd.
Snel daarna was de eerste tegenslag een feit. Gary Dinsbach stond tegen Thomas Mons gewonnen. Echter haalde Gary twee zetten door elkaar en gaf daardoor plompverloren de dame cadeau. Harry Verhoef vijzelde gelukkig de score weer op. Hij had al een kwaliteit tegen Ian Kock en toen een vrijpion een dame werd, was het gedaan. Uiteindelijk ging het met twee torens tegen een kale koning mat.
En na twee uur spelen was het 1-4 door een zege ven Teun Alting. Willeke Knotterus was de tegenstander en die leverde drie pionnen in. Er kwam een extra dame op het bord voor Teun en hij offerde beide dames terug. De drie vrijpionnen die over bleven rukten op en tot slot ging het met de pionnen mooi mat.
Het venijn zat nog wat in de staart. Eerst zorgde Cock Struijk wel voor 1-5 door Geert Stradmeijer te kloppen. Cock kreeg enkele pionnen meer en won ook nog een toren. Echt uit dus. En na ruim drie uur spelen won ook Kees van Dijk. Hij veroverde tegen Margreet Wevers een paard, maar gaf wat pionnen prijs. Er werd een vrijpion gecreëerd en toen dat een dame werd, legde Margreet de koning om (1-6).
Echter werd het geen 1-7. René Bakker stond prima en eigenlijk op winst tegen Bart Borm. Tot er problemen ontstonden met de klok. Die telde elke tien seconden vijf seconden extra van René zijn tijd af. Telkens versprong de klok van 0 naar -5.
Teamcaptain Rini Kreeft vroeg wedstrijdleider Peter Hamers in te grijpen. Die zag het eerst niet. Pas toen Jeroen van Onzen er bij kwam, werd het euvel verholpen. Ook die procedure verliep overigens uiterst knullig. René was van slag en gaf materiaal cadeau. Hij vocht als een leeuw en redde bijna nog een halfje. Net niet dus: 2-6. Jammer van die twee onnodige verliespunten!
Het begon allemaal soepel. Al na een uurtje trok Jan Wouters tegen Malcolm Lok het punt over de streep. Jan won eerst een stuk en later de dame. Zo’n tien minuten later was het 0-2 door winst van Rini Kreeft. Hij kreeg tegen Lodewijk Entrop al snel een pion en in één adem ook een stuk te pakken. Toen daar nog een stuk bij kwam en er zelfs mat dreigde, staakte Lodewijk de strijd.
Snel daarna was de eerste tegenslag een feit. Gary Dinsbach stond tegen Thomas Mons gewonnen. Echter haalde Gary twee zetten door elkaar en gaf daardoor plompverloren de dame cadeau. Harry Verhoef vijzelde gelukkig de score weer op. Hij had al een kwaliteit tegen Ian Kock en toen een vrijpion een dame werd, was het gedaan. Uiteindelijk ging het met twee torens tegen een kale koning mat.
En na twee uur spelen was het 1-4 door een zege ven Teun Alting. Willeke Knotterus was de tegenstander en die leverde drie pionnen in. Er kwam een extra dame op het bord voor Teun en hij offerde beide dames terug. De drie vrijpionnen die over bleven rukten op en tot slot ging het met de pionnen mooi mat.
Het venijn zat nog wat in de staart. Eerst zorgde Cock Struijk wel voor 1-5 door Geert Stradmeijer te kloppen. Cock kreeg enkele pionnen meer en won ook nog een toren. Echt uit dus. En na ruim drie uur spelen won ook Kees van Dijk. Hij veroverde tegen Margreet Wevers een paard, maar gaf wat pionnen prijs. Er werd een vrijpion gecreëerd en toen dat een dame werd, legde Margreet de koning om (1-6).
Echter werd het geen 1-7. René Bakker stond prima en eigenlijk op winst tegen Bart Borm. Tot er problemen ontstonden met de klok. Die telde elke tien seconden vijf seconden extra van René zijn tijd af. Telkens versprong de klok van 0 naar -5.
Teamcaptain Rini Kreeft vroeg wedstrijdleider Peter Hamers in te grijpen. Die zag het eerst niet. Pas toen Jeroen van Onzen er bij kwam, werd het euvel verholpen. Ook die procedure verliep overigens uiterst knullig. René was van slag en gaf materiaal cadeau. Hij vocht als een leeuw en redde bijna nog een halfje. Net niet dus: 2-6. Jammer van die twee onnodige verliespunten!