LSG 3 - BSV Bennekom gezien door het oog van de thuisclub

[kreeft58]

Zo ziet LSG de wedstrijd tegen BSV Bennekom

Thuis tegen Bennekom, altijd lastig

Geplaatst op 18 september 2016 door Robert Straver

Geen idee hoe het is om uit tegen Bennekom te spelen. Waarschijnlijk ver. Al voor de derde keer op rij is het duel in Leiden. De eerste keer werd er verloren, de tweede keer gelijk gespeeld, nu was het dus de beurt aan een overwinning. Het werd 5-3 voor LSG 3. Het was vooral het duel waaruit bleek hoe belangrijk een sterke kopman kan zijn.

Het verslag vorig jaar begon zeer lovend over Bennekom. Dat geeft ruimte nu wat meer kritisch te zijn. De keuze om hun sterkste man op 1 te zetten, iets waar wij natuurlijk zelf op gerekend hadden, was niet de juiste. Ook verder zaten ze exact “waar we ze hebben wilden”. Niet dat dat nu in de 3de Klasse van de KNSB echt zou moeten uitmaken, maar het zet en zit wel iets lekkerder.

Het duel aan het kopboord is niet echt spannend geweest. De dames gingen er na pakweg 15 zetten vanaf en Kuipers kon de duimschroeven al vroeg gaan aandraaien. Een fraai schijnoffer van een pion leverde een stuk op. Voor het eerst (naar ik weet) werd de kopman van Bennekom gestopt en het belang ervan kan niet genoeg benadrukt worden.

Aan bord 8 was Van Dorp net iets eerder klaar nog. Als buurman had ik al snel door wat de uitslag zou gaan worden. Niet alleen was er een prettige onduidelijke stelling verschenen, het was ook nog eens een stelling die Van Dorp lekker ligt. Daarnaast kon hij rekenen op een fors portie ELO voordeel, wat je op gezette momenten in een partij kunt inzetten. Tussenstand: 2-0 voor LSG 3.

Bennekom is taai. Aan bord 3 had debutant Mol in het 3de het zwaar tegen Riksen. Mol had natuurlijk met een schuin oog zich ook voorbereid op Hofstra dus toen hij de zet d4 zag verschijnen, speelde hij zijn voorbereiding. Een ongelukkige opsluiting van zijn eigen loper veranderde zijn stelling echter in een passieve bunker. Alleen wel een van het neembare soort. Riksen ging door het midden en tikte de aansluitingstreffer aan: 2-1.

De tussenstand werd zelfs 2-2. Gevers is hard op weg een “Ik speel met zwart tegen Bakker van Bennekom en verlies na gewonnen gestaan te hebben”-trauma te ontwikkelen. Op min of meer dezelfde wijze als vorig jaar kreeg hij een heerlijke (aanvals)stelling maar een serie mindere zetten in een complex middenspel deden pionnen verdwijnen en de zware stukken werden geruild. Er werd nog net niet gehuild, maar het balen was tot ver in de avond zichtbaar. Over 2 jaar weer een kans, als we uit tegen Bennekom in de Tweede Klasse spelen.

De tweede helft bracht de zege binnen. Fructuoso bracht een belangrijk punt binnen. “De zevende game bij tennis” is bij schaken het vijfde bordpunt. Statistisch onderzoek heeft aangetoond dat mensen met lange achternamen regelmatig het vijfde bordpunt binnen halen. De wijze waarop was fraai. Tegenstander De Beule werd op eigen helft vastgezet, maar het was zoeken naar de opening. Diep in het middenspel werd het gevonden en een combinatie van tactiek en techniek deed de rest. Een heerlijk puntje en de voorsprong keert terug: 3-2.

Het eerste matchpunt kwam uit mijn eigen vingers. Na een hotseklotsopening van beiden, een door mij gemiste kans op een snellere zege en een gemiste remise wending van tegenstander Markering, verscheen er een totaal gewonnen eindspel met een stuk meer op het bord. In het teambelang deed Markering nog pakweg een zet of 20 met een stuk en uiteindelijk ook pionnen minder, maar tot de kleine patwendingen die in de stelling zaten liet ik mij niet verleiden: 4-2.

Dat we op dat moment zouden winnen leek behoorlijk zeker, maar niemand durfde er 100% aan toe te voegen. Hellenberg stond materieel gelijk maar bedrukt en Termeulen stond materieel ongelijk en had wondertjes nodig voor een halfje.

De wondertjes gebeurden. Tegenstander Pauw had paarden te over en een verre vrijpion maar op een of andere manier wist Termeulen met zijn toren voldoende te irriteren om een zwaarbevochten halfje binnen te slepen. De matchpunten blijven in Leiden! Termeulen werd door zijn teamgenoten hard tegen het plafond gejonast.

Tot slot kon Hellenberg ook een halfje aantekenen. Aan bord 6 was hij prettig uit de opening gekomen maar ergens rond zet 30 ging het van ‘initiatief bij wit’ naar ‘initiatief bij zwart’. Het leek alsof zwart ergens in de partij 2 zetten had mogen doen. Gelukkig is de middle name van Hellenberg ‘taai verdedigen’ en hij deed zijn middle name eer aan. Per 4 zetten verdween er een stuk of pion totdat er slechts 1 pion bij zijn tegenstander over bleef. Hellenberg had oppositie, dus de remise was een feit: 5-3 voor LSG 3!

Volgende ronde uit tegen medekoploper ASV 2. Het zit allemaal erg dicht bij elkaar in Klasse 3E.

Noot: het is nooit 2-2 geweest. Het werd na 3,5 uur 3-1 door verlies van Ed de Beule en daarna won Martijn Bakker.

[Bakkertjuh]

Interessant stuk. Met name dat ze onze opstelling hadden verwacht, is goed om mee te nemen naar de volgende rondes:)
Laten we in ieder geval hopen dat hun voorspellingen uitkomen wat de 2de klasse betreft:D
Heb mijn partij trouwens in de computer gezet en ik stond -1.2 ongeveer met 6 minuten op de klok tegen een uur dus het was minder verloren dan ik dacht. Had zelf het gevoel dat het toen al zo goed als uit was.