Bennekomse SchaakVereniging

Jammer, er zat voor het derde team meer in dan met 4-2 te verliezen van Wageningen 5. Echter, het zat niet mee. In de slotfase kenterde het positieve uitzicht. Bij een 1,5-1,5 tussenstand moest er uit drie duels toch wel twee punten kunnen komen. Niet dus. Het werd slechts een halfje!

Met Sjoerd de Rave als invaller voor Sake van der Schaaf werd vol optimisme in de Vredeskerk aan de seizoenstart begonnen. Tegelijk met de mannen van Mook, die tegen Wageningen 3 moest opboksen. Mook met OSBO-competitieleider Huub Blom, die vooraf vond dat ondergetekende veel hoger moest zitten dan bord 5. Gelukkig riep hij het met ene lach! Overigens sleepte Mook in de slotfase een fraai 4-4 gelijkspel uit het vuur, en werd Huub ”opgebracht”, maar dat terzijde.

Halverwege de wedstrijd tegen Wageningen was het verre van duidelijker welke uitslag op het formulier zou komen. Gerhard Bakker, die met wat vertraging arriveerde, stond niet gemakkelijk, maar is een vechter. Rinus van der Molen had geen voordeel tegen Gerrit Walstra, bij Ton Suuring was sprake van redelijk evenwicht en op bord 4 stond Teun Alting goed. Sjoerd de Rave had problemen en Rini Kreeft leek positioneel wat beter te staan.

Dat laatste was misschien wel zo, maar toen de zware stukken van het bord waren, restte een pionneneindspel. Rini deed het iets te voorzichtig (Ke3 i.p.v. h4) en dus werd het remise. Teun zat onder tussen in een wat wild gevecht met Meljers. En daar kwam onze (nieuwe) man goed uit. Teun scoorde het punt. Sjoerd was een stuk verspeeld, maar vocht door en kreeg zo waar nog wat kleine kansjes. Jongepier moest er nog even voor gaan, maar bracht Wageningen toch gemakkelijk aan de leiding.

Het moest nu komen van Gerhard, Rinus en Ton. En dat leek te lukken. Gerhard had zich kleine tegenkansen geschapen, Rinus bokste tegen Walstra die onder tussen ernstige tijdnood had en Ton was in zwaar gevecht met Van Wijngaarden. Helaas ging Gerhard lelijk in de fout, terwijl hij voor het oog meer dan remise in de hand had. Hij gaf meteen op. Rinus had zijn nadeel omgebouwd tot klein voordeel. Echter liet hij zich iets teveel meeslepen door Walstra, die erg snel zette en ondertussen de stukken van de tafel smeet. Rinus moest met remise genoegen nemen.

Ton kreeg tijdnood, maar streed op zijn bekende manier tegen Van Wijngaarden, die ook problemen met de tijd had gekregen. De Wageninger ging flink in de fout. Hij deed in volle toren in de aanbieding. Iedereen zag het, echter niet onze man. En even later moest Ton helaas de strijd staken (4-2).

Jammer! De volgende keer thuis op maandag 10 november tegen Dodewaard komt

er een nieuwe kans.