Bennekomse SchaakVereniging

Er is donderdagavond 12 december behoorlijk strijd geleverd tijdens de wedstrijd Wageningen 7 – BSV Bennekom 4. Geen enkele wedstrijd eindigde voor tien uur. De twee invallers van BSV Bennekom waren uiteindelijk als eerste gereed.

Op bord 5 leverde Ronald Blijlevens (invaller voor Dick Brehen) met wit een afwisselend gevecht met Mariëlle ten Have. In de slotfase moest de dame van Blijlevens het opnemen tegen een toren en een loper. Dit lukte en daarmee was het eerste punt binnen.

Op bord 6 had Auke Bonsma (invaller voor Gerrit Jurg) het moeilijk tegen Marc Bruggeman. Wit opende sterk en zwart (Auke) moest verdedigen. Het verlies bleef beperkt tot een enkele pion. Daarna raakte wit het initiatief kwijt. Omdat Bruggeman verzuimde de eigen koning ruimte te geven, kon Bonsma op de achterlijn enkele malen schaak geven. Toen zwart ook nog een paard in de strijd bracht, zag wit een vork over het hoofd, verloor daarmee zijn dame en gaf op.

Op bord 1 speelde Gerhard Bakker een solide partij tegen Jos Fischer.  Aan het slot werd de zwarte koning van Fischer naar de rand van het bord gedreven, waarna Bakker met zijn loper schaakmat kon realiseren. Een mooie partij met een mooie overwinning. Toen was rond half elf de stand 3 tegen 0.

Joop de Bruin speelde op bord 2 met zwart tegen John Ronk. Toen de meeste stukken van het bord verdwenen waren, had zwart een meerderheid aan pionnen, maar de afstand tot de achterlijn was  groot, terwijl wit een vrijpion had. Joop moest  kiezen tussen proberen te promoveren met zijn eigen pionnen, of de witte pion het promoveren onmogelijk te maken. In dat laatste geval zou de partij waarschijnlijk in remise geëindigd zijn. De Bruin koos echter voor het eerste en die keuze pakte niet goed uit. Daarmee ging de partij verloren, terwijl het mogelijk niet nodig geweest was.

Sjoerd de Rave speelde met zwart tegen Henk Bakker op bord 4. Een goede partij, maar geleidelijk raakte De Rave toch in het defensief. In de wetenschap dat de laatste partij hoogstwaarschijnlijk in remise zou eindigen, besloot hij rond elven de handdoek in de ring te gooien.

De einduitslag was daarmee afhankelijk geworden van de partij, die Ton Suuring op bord 3 speelde tegen Larry Donaldson. De laatste had in de slotfase weliswaar een pion meer, maar de stukken van Suuring stonden defensief optimaal. Donaldson deed er alles aan om zijn kleine voordeel te verzilveren, maar ondanks het late uur, verdedigde Suuring foutloos. Zijn tegenstander moest uiteindelijk akkoord gaan met remise. Daarmee was ruim na elven de overwinning met 3,5 tegen 2,5 een feit.