Bennekomse SchaakVereniging

Afgelopen zaterdag kwam koploper Zevenaar op bezoek. Bij winst zou BSV de koppositie overnemen en goede kansen op het kampioenschap hebben. Helaas bleven de mannen van playing captain Ed de Beule op 4-4 steken, al waren er genoeg kansen op meer. Het kampioenschap is nog niet uit zicht, maar dan moet Zevenaar wel punten laten liggen en kunnen de Bennekommers zich geen misstap bij nummer laatst, Max Euwe 3 uit Enschede, veroorloven.

Het begon allemaal heel voortvarend met een snelle zege van John Riksen op bord 1. Riksen speelde de opening zoals altijd degelijk, maar met enige onderhuidse spanning in de stelling. Toen tegenstander Thorsten Brandt even niet oplette, ontketende Riksen een geweldige aanval tegen de witte koning. Mat was niet te vermijden en Riksen was binnen 25 zetten klaar. Op bord 3 kreeg Martijn Bakker te maken met langdenker Arie Huysman. Deze gaf Bakker geen kans om zijn geliefde spelletje te spelen en Bakker kwam niet lekker te staan. Gelukkig voor Bakker miste Huysman een goede kans op groot voordeel. Niet veel later bood Huysman in iets betere stelling, maar weinig tijd op de klok remise aan. Bakker vond het best, want het was niet echt zijn dag.

Daarna kreeg BSV wat klappen te verduren. Martin Markering had zich voor het eerst sinds mensenheugenis eens voorbereid en dat kwam tegen routinier Thomas Verfuerth nog op het bord (7) ook. Er ontspon zich een interessant positioneel gevecht, dat nog voordat de strijd echt ontbrandde, ineens over was. In een stelling die dynamisch in evenwicht was, gaf Markering pardoes een stuk weg. Ook Martijn Pauw had het op bord 6 zwaar tegen Justin de Wilde. Deze kende de opening tot in de puntjes en met wit kwam Pauw behoorlijk onder druk te staan. Hij verloor een kwaliteit en hoewel hij die later weer terugkreeg, bleef het overwicht bij zwart. Misschien had Pauw het praktisch wat spannender kunnen maken, maar de Wilde schoof het gewoon keurig uit.   

Vervolgens braken er betere tijden aan voor de Bennekommers. De gelijkmaker kwam op bord 4 op naam van Hotze Hofstra. Tegenstander Dennis Hoenselaar speelde de opening en beginnend middenspel zeker niet onverdienstelijk en waarschijnlijk stond Hofstra op een gegeven moment zelfs slecht. Maar goed, Hofstra heeft maar kleine kansjes nodig om zijn tegenstanders voor ingewikkelde problemen te stellen en zo geschiedde ook nu. Hofstra nam geleidelijk aan het heft steeds meer in handen, won hier en daar wat materiaal en dat was Hosselaar te veel. Zo stond het 2,5 – 2,5 met nog drie potten te gaan. En daar hadden eigenlijk toch wel minimaal 2 punten uit moeten komen. Op bord 2 speelde kopman Rembrandt Bruil een fantastische partij tegen de kopman van Zevenaar Guus Homst. Met kleine middeltjes zette Bruil Homst onder druk, waarbij diens dame in het begin figuurlijk en even later letterlijk buitenspel kwam te staan. Homst kreeg er wel een toren en stuk voor terug en leek even een fort te kunnen bouwen, maar Bruil dwong wat extra verzwakkingen af en met een mooi schijnoffer van de loper besliste hij de partij. Niet alleen betekende dit punt een score van 8 uit 8 dit jaar, het resultaat zal er voor zorgen dat Bruil de ratinggrens van 2300 passeert en daarmee de titel van FIDE-meester verdient. Een geweldig prestatie!

Op bord 8 speelde Diederic ’t Hooft een geweldige opening tegen routinier Vincent Pelgrom. Het was weliswaar voorbereid, maar je moet al die stukken toch maar in durven laten staan. Ze werden in ieder geval niet genomen en toen de rook enigszins opgetrokken was stond ’t Hooft overweldigend.  Het was waarschijnlijk op vele manieren gewonnen, maar ’t Hooft zag geen directe winst en zoals het wel vaker gaat, sluipen er dan wat onnauwkeurigheden in het spel. Uiteindelijk kwam er een dame-eindspel met pion meer op het bord. Misschien was het gewonnen, maar Pelgrom speelde het actief en ’t Hooft kon de winst niet vinden en moest uiteindelijk berusten in een halfje. Alles kwam dus aan op teamcaptain Ed de Beule, die op bord 5 tegen de jonge Verfuerth aan moest treden. Dat was een zware kluif, maar lang leek het toch gelijk op te gaan. Een verkeerde ruil bezorgde Verfuerth wel een flink overwicht en uiteindelijk kwam ook hier een dame-eindspel op het bord. Dit keer was het echter de Bennekomer die tegen een pion minder aankeek. Helaas hield hier de vergelijking op. De Beule kon geen ijzer met handen breken met zijn pionnenoverwicht op de damevleugel en Verfuerth zette druk in het centrum met zijn dame en kon wel zijn pionnen op de koningsvleugel mobiliseren. Uiteindelijk moest de Beule na lange strijd de vlag strijken.

Daarmee sleepte Zevenaar een punt voor de poorten van de Bennekomse hel weg en gaat het nu met een punt voorsprong aan de leiding. Voor BSV zit er niets anders op dan de laatste ronde winnen en dan maar hopen dat Zevenaar de trend van 2024 doorzet, namelijk niet winnen. Op 20 april zal het pleit beslist worden, maar wat er ook gebeurt, BSV kan terugkijken op een goed seizoen en heeft een FIDE-meester in het midden!