Bennekomse SchaakVereniging

Afgelopen zaterdag stond de topper tegen koploper Amersfoort op het programma. BSV stond een puntje achter, en Amersfoort was gemiddeld met zo’n 85 elo punten meer per bord opgekomen. Teamcaptain Ed de Beule had echter een creatieve opstelling uit de hoge hoed getoverd en de BSV-ers hadden er, ondanks het late afhaken van John Riksen, het volste vertrouwen in dat er mogelijkheden lagen. En dat was zo. De verrassingsopstelling met kopmannen Rembrandt Bruil en Hotze Hofstra op bord 3 en 4 en Martijn Bakker en Martin Markering op 1 en 2 bleek een gouden greep. Helaas ging het op bord 4-8 een stuk minder en konden de Amersfoorters na enig billenknijpen toch met 2 matchpunten huiswaarts keren.

Zoals ook uit het Amersfoortse verslag blijkt (zie hier), was onze opstelling meestal redelijk voorspelbaar. Daarom had teamcaptain de Beule besloten het nu flink anders te doen. In het begin zag het er niet naar uit dat de verrassingsstrategie succesvol zou zijn. Na een uur spelen was de Beule op bord 8 al een pion kwijt tegen collega teamcaptain Joeri Piet en stond Diederic ’t Hooft meer dan denkelijk met een gepend stuk en een batterij van stukken van tegenstander Peter Reedijk gemobiliseerd voor de aanval. Alleen Sjoerd Meijer, die op bord 6 John Riksen verving, stond tegen Arjan Tissink beter. Van de rest van de borden viel nog niet zoveel te zeggen.

Na een uur of drie, drie-en-een-half kwam er wat meer tekening in de strijd. Op de onderste borden bleef het kwakkelen, op de bovenste borden begonnen er wat kansen te komen. De Beule had nog wat tegenspel tegen de zwarte koning weten te organiseren, maar ging in de fout en niet veel later konden de stukken in het welbekende doosje. ’t  Hooft kon het ook niet bolwerken en de slotstelling zag er estetisch mooi uit, maar dan helaas niet voor de Bennekommers. Ook bij Martijn Pauw op bord 7 was het helemaal mis gegaan tegen Gerard van Otten. Hij was de samenhang in zijn stelling kwijtgeraakt en toen hij uiteindelijk twee pionnen kwijtraakte, hield hij het voor gezien. Tot overmaat van ramp wist Sjoerd Meijer zijn veelbelovende stelling verzanden in een toreneindspel dat niet te winnen was.

Met 3,5 – 0,5 leek de achterstand onoverbrugbaar, maar op de bovenste 4 borden zag het er rooskleuriger uit. Martijn Bakker liet ex-dameskampioen van Nederland Tea Lanchava een pionnetje eten, maar kreeg daar fantastische activiteit voor terug. Martin Markering speelde een ingewikkelde partij, maar nadat hij de stoute schoenen aantrok en de stelling op de koningsvleugel openbrak, kon hij met de dame binnekomen en dat zag er kansrijk uit. Rembrandt Bruil speelde zoals wel vaker solide, maar zeer actief. Met kleine middeltjes wist hij zijn stelling continu te verbeteren en nadat hij zijn stukken richting koningsvleugel van Henrik Porte had gedirigeerd was het voor wit niet meer te houden. Alweer een fraaie overwinning voor de BSV kopman. Ook Hotze Hofstra op bord 4 wist de stelling na een rustig beign te compliceren en hield daar uiteindelijk een dame eindspel met een pion meer aan over. Waarschijnlijk had hij het eerder beter kunnen doen, maar de vraag was of dit eindspel nog te winnen was. Misschien wel, maar uiteindelijk wist tegenstander Ardin Bosboom  het actief genoeg te spelen om er een halfje uit te slepen.

Nu was het dus aan Bakker en Markering om nog een matchpunt binnen te slepen. Dat leek te gaan lukken want Bakker had een overweldigende stelling opgebouwd. Hoewl hij de logische zetten deed vond Lanchave een geitenpaadje naar remise door met de koning voorwaarts te gaan. Thuis kwam Bakker er achter dat hij +17 had gestaan, maar daar koop je helaas niets voor.  Markering speelde de partij van zijn leven. Het eindspelboek van Schereschewski in gedachten wist hij twee zwaktes bij tegenstander Arie van der Burch te forceren en dat leverde uiteindelijk pionwinst op. Het overgebleven paardeneindspel van 2 tegen 1 was echter niet simpel. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de stelling volgens de computer regelmatig van winst naar remise ging en weer terug en dat Markering het op een gegeven moment niet meer zag zitten. Maar hij bleef wel de zetten doen die zwart tot moeilijke keuzes dwong. Uiteindelijk was het vinden van de juiste verdediging een te grote opgave voor van der Burch en kon Markering een mooi punt bijschrijven.

Het kampioenschap kan BSV met deze 3,5-4,5 nederlaag waarschijnlijk uit het hoofd zetten, maar het team van de Beule kan zeker met opgeheven hoofd op het titanengevecht terugkijken. Met iets meer geluk had er meer ingezeten, maar het mocht niet zo zijn….